Προφήτες της Καταστροφής: Ο Πόλεμος της Πράσινης Ελίτ κατά της Ανθρώπινης Προόδου

Γιατί η έκθεση για το κλίμα του 2024 σχετίζεται περισσότερο με το φόβο παρά με τα γεγονότα.

Το πρόσφατο άρθρο που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό BioScience,, “The 2024 state of the climate report: Perilous times on planet Earth“, (Εκθεση για την κατάσταση του κλίματος το 2024: Επικίνδυνοι καιροί για τον πλανήτη Γη)» είναι μια παράθεση υπερβολικών ισχυρισμών και μισών αληθειών, ένα κομμάτι προπαγάνδας που έχει σχεδιαστεί για να εκφοβίσει το κοινό ώστε να υιοθετήσει λανθασμένες πολιτικές, ενώ παράλληλα κλείνει τα μάτια στους πραγματικούς παράγοντες της ανθρώπινης προόδου. Ενώ προβάλλει μια εικόνα επιστημονικής αυστηρότητας, μια πιο προσεκτική ματιά αποκαλύπτει ότι οι περισσότερες από αυτές τις τρομερές προειδοποιήσεις δεν ευθυγραμμίζονται καν με την τελευταία έκθεση της IPCC, ιδίως όταν εξετάζονται τα επιστημονικά στηρίγματα της IPCC AR6.

Source: https://academic.oup.com/bioscience/advance-article/doi/10.1093/biosci/biae087/7808595?login=false

Ζέστη και κρύο:  «Επιλεκτική επιλογή»  για πανικό

Το άρθρο υπερτονίζει υπερβολικά τις ακραίες θερμοκρασίες και τις ψυχρές περιόδους, αγνοώντας ότι οι περισσότερες από αυτές τις αλλαγές είναι μέσα στα πλαίσια της φυσικής μεταβλητότητας, όπως παραδέχεται ακόμη και η IPCC AR6. Σύμφωνα με το κεφάλαιο 12 του AR6 της IPCC (Πίνακας 12.12), οι ακραίες θερμοκρασίες αυξάνονται σε ορισμένα μέρη, αλλά όχι ομοιόμορφα σε ολόκληρο τον πλανήτη. Αυτό που αγνοεί το άρθρο του BioScience είναι ότι τα περισσότερα από αυτά τα ακραία θερμικά φαινόμενα είναι φυσικές διακυμάνσεις. Εν τω μεταξύ, το ακραίο κρύο, το οποίο θανατώνει πολύ περισσότερο από τη ζέστη, ευτυχώς μειώνεται, καθώς η πρόσβαση στην ενέργεια έχει βελτιωθεί παγκοσμίως.

Source: https://www.ipcc.ch/report/ar6/wg1/chapter/chapter-12/

Και ας δούμε τα πραγματικά δεδομένα:  Μια μελέτη στο Lancet διαπίστωσε ότι οι χαμηλές θερμοκρασίες είναι υπεύθυνες για πολύ περισσότερους θανάτους από ότι η ζέστη, ωστόσο τα ακραίο ψύχος  μειώνονται, χάριν, σε μεγάλο βαθμό, στις σύγχρονες πηγές ενέργειας όπως ο άνθρακας, το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο. Αυτές είναι οι ίδιες πηγές ενέργειας που το άρθρο δαιμονοποιεί.

Κλάσμα (%) της συνολικής θνησιμότητας που αποδίδεται σε μέτρια και ακραία θερμή και ψυχρή θερμοκρασία ανά χώρα. Πηγή:  https://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736(14)62114-0/fulltext

Για όσους ζουν σε αναπτυσσόμενες χώρες, αυτές οι λεγόμενες ακραίες θερμοκρασίες δεν είναι καν στο προσκήνιο. Η πραγματικότητα είναι ότι η πρόσβαση σε φθηνή, αξιόπιστη ενέργεια είναι αυτή που επιτρέπει στους ανθρώπους να επιβιώνουν τόσο από τη ζέστη όσο και από το κρύο. Οι δυτικές ελίτ ξεχνούν με ευκολία ότι τα μεγαλύτερα επιτεύγματα του κόσμου στον τομέα της δημόσιας υγείας, από τη θέρμανση των σπιτιών μέχρι την τροφοδοσία των κλιματιστικών, έχουν επιτευχθεί χάριν των  ορυκτών καυσίμων και όχι χάριν  των ηλιακών συλλεκτών ή των αιολικών πάρκων.

Υγρό και Ξηρό: Ο Φόβος των Πλημμυρών και της Ξηρασίας είναι άστοχος

Η δυσοίωνη περιγραφή του άρθρου για τις πλημμύρες και την ξηρασία δίνει μια εικόνα του κόσμου στα πρόθυρα της καταστροφής. Όμως, σύμφωνα με την IPCC, τα πρότυπα των βροχοπτώσεων είναι πολύ πιο πολύπλοκα και περιφερειακά καθορισμένα. Δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποδηλώνουν ότι ο αναπτυσσόμενος κόσμος αντιμετωπίζει ξαφνικά μεγαλύτερους κινδύνους από τις πλημμύρες απ’ ό,τι εδώ και αιώνες. Σίγουρα, ορισμένες περιοχές μπορεί να δουν μικρή αύξηση των κινδύνων πλημμύρας, αλλά πρόκειται για «έκτακτη ανάγκη»; Απολύτως όχι.

Η εστίαση στην «υδρολογική ξηρασία» και τη «γεωργική ξηρασία» ως ωρολογιακές βόμβες είναι εξίσου παραπλανητική. Ιστορικά, οι άνθρωποι διαχειρίστηκαν τις ξηρασίες μέσω της τεχνολογίας, της άρδευσης, της καινοτομίας και των βελτιωμένων γεωργικών πρακτικών, όχι με τη μείωση των εκπομπών. Η παγκόσμια γεωργική παραγωγικότητα βρίσκεται σε ιστορικά υψηλά επίπεδα και τα επίπεδα πείνας έχουν μειωθεί στην εποχή της λεγόμενης «κλιματικής κρίσης», χάριν των λιπασμάτων που βασίζονται στα ορυκτά καύσιμα και στη μηχανοποίηση.

Πηγή: https://ourworldindata.org/agricultural-production#all-charts

Χιόνι και πάγος: Η υπερβολή των παγετώνων και της στάθμης της θάλασσας

Το άρθρο του BioScience θλίβεται για το λιώσιμο των παγετώνων και την απειλή από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Και πάλι, η IPCC διαψεύδει αυτή την κινδυνολογία. Ναι, οι παγετώνες υποχωρούν, αλλά ακόμη και στα πιο ακραία μοντέλα (RCP8.5 ή SSP5-8.5, τα οποία η IPCC παραδέχεται ότι είναι μη ρεαλιστικά), η άνοδος της στάθμης της θάλασσας παραμένει διαχειρίσιμη. Και ας είμαστε ξεκάθαροι: για τα 7 δισεκατομμύρια ανθρώπους εκτός της καλομαθημένης Δύσης, αυτές οι αλλαγές δεν είναι σχεδόν καθόλου ανησυχητικές σε σύγκριση με τις πραγματικές υπαρξιακές προκλήσεις της ενεργειακής φτώχειας και των ελλείψεων στις υποδομές.

Το άρθρο κρούει επίσης τον κώδωνα του κινδύνου για το τήξη του μόνιμου πάγου, αλλά ο κίνδυνος είναι τοπικός και ωχριά μπροστά στους καθημερινούς αγώνες των κοινοτήτων που προσπαθούν να εξέλθουν από τη φτώχεια. Οι κινδυνολόγοι χάνουν το νόημα ότι η μεγαλύτερη απειλή για τους φτωχότερους του κόσμου δεν είναι η κλιματική αλλαγή- είναι ο πόλεμος της ελίτ κατά της προσιτής ενέργειας, η οποία θα μπορούσε να βγάλει εκατομμύρια ανθρώπους από τη φτώχεια.

Παράκτιος και Ανοιχτός Ωκεανός: Μύθοι για τη διάβρωση και υπερβολικοί καύσωνες

Η διάβρωση των ακτών και η άνοδος της στάθμης της θάλασσας αποτελούν αγαπημένα θέματα συζήτησης για τους κινδυνολόγους εδώ και δεκαετίες. Και όμως, είμαστε εδώ. Παρά τις προβλέψεις που θα έπρεπε να είχαν υποστεί, νησιά όπως το Τουβαλού, να έχουν εξαφανισθεί εδώ και χρόνια, αυτά στέκονται ακόμα όρθια. Το AR6 της IPCC είναι σαφές, ναι, η σχετική στάθμη της θάλασσας θα αυξηθεί σε ορισμένα μέρη, αλλά απέχει πολύ από μια παγκόσμια κρίση. Και ας μην ξεχνάμε ότι πολλές παράκτιες περιοχές βυθίζονται ήδη λόγω γεωλογικών παραγόντων, και όχι λόγω της ανόδου στάθμης της θάλασσας.

Πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύθηκε στο ISPRS Journal of Photogrammetry and Remote Sensing, συγκέντρωσε εικόνες Landsat μεταξύ 1984 και 2019, υποδεικνύοντας ότι ο παγκόσμιος μέσος ρυθμός μεταβολής της ακτογραμμής είναι περίπου +0,26 μέτρα ανά έτος, γεγονός που υποδηλώνει ότι η παγκόσμια ακτογραμμή, στην πραγματικότητα, προωθείται (αυξάνεται προς τα έξω) αντί να υποχωρεί παγκοσμίως λόγω της ανόδου της στάθμης της θάλασσας.

Επιπλέον, το άρθρο αγνοεί πλήρως τους πραγματικούς παράγοντες της ανθεκτικότητας των ακτών, την οικονομική ανάπτυξη και τις υποδομές. Κοιτάξτε τις Κάτω Χώρες: μια χώρα κάτω από το επίπεδο της θάλασσας, η οποία έχει χρησιμοποιήσει τη μηχανική και την καινοτομία για να ευημερήσει επί αιώνες. Η διάβρωση των ακτών δεν αποτελεί πρόβλημα όταν οι οικονομίες έχουν τους πόρους για να προσαρμοστούν. Οι φτωχές χώρες που αναφέρονται συχνότερα σε αυτές τις δημοσιεύσεις δεν χρειάζονται «κλιματικές αποζημιώσεις», χρειάζονται τη δυνατότητα να αναπτύξουν τις οικονομίες τους χρησιμοποιώντας την ίδια φθηνή ενέργεια που χρησιμοποιούσε η Δύση.

Όσον αφορά τους ωκεανούς, ο φόβος για τα θαλάσσια κύματα καύσωνα και την όξυνση των ωκεανών είναι εξαιρετικά υπερβολικός. Τα ίδια τα πορίσματα της IPCC δείχνουν ότι ενώ υπάρχουν περιφερειακές ανησυχίες, η παγκόσμια εικόνα απέχει πολύ από το να είναι καταστροφική. Ένα πρόσφατο άρθρο που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature με τίτλο «Τα θαλάσσια κύματα θερμότητας δεν αποτελούν τον κυρίαρχο παράγοντα αλλαγής στα βενθοπελαγικά ψάρια», αναφέρει και υπογραμμίζει αυτό το θέμα…

Διερευνήσαμε τις επιπτώσεις 248 θερμικών κυμάτων στον πυθμένα της θάλασσας από το 1993 έως το 2019 στα θαλάσσια ψάρια, αναλύοντας 82.322 αλιεύματα (δείγματα) από μακροχρόνιες επιστημονικές έρευνες σε οικοσυστήματα της ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη που εκτείνονται από τους υποτροπικούς έως την Αρκτική. Δείχνουμε ότι οι επιπτώσεις των θαλάσσιων θερμικών κυμάτων στη βιομάζα των ψαριών ήταν συχνά ελάχιστες και δεν μπορούσαν να διακριθούν από τη φυσική και δειγματοληπτική μεταβλητότητα.

Η υποκρισία εδώ είναι πρωτοφανής. Τα πλούσια έθνη που έχτισαν τις οικονομίες τους με βάση τα ορυκτά καύσιμα πιέζουν τώρα τα αναπτυσσόμενα  να «πρασινίσουν», έχοντας πλήρη επίγνωση ότι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας δεν μπορούν ακόμη να παρέχουν την ενεργειακή κλίμακα που απαιτείται για να βγάλουν δισεκατομμύρια ανθρώπων από τη φτώχεια. Δεν πρόκειται για τη διάσωση του πλανήτη, αλλά για τον έλεγχο του κόσμου.

Συμπέρασμα: Η ανθρώπινη πρόοδος δεν ήταν ποτέ καλύτερη, χάριν στα ορυκτά καύσιμα.

H απλή αλήθεια βρίσκεται εδώ: η ανθρωπότητα δεν ήταν ποτέ σε καλύτερη κατάσταση, και δεν είναι λόγω της υπερθέρμανσης, είναι λόγω της βιομηχανικής επανάστασης που τροφοδοτείται από ορυκτά καύσιμα. Το προσδόκιμο της ζωής αυξάνεται, η φτώχεια μειώνεται και παράγουμε περισσότερα τρόφιμα από ποτέ. Αυτές οι εξελίξεις δεν προήλθαν από τη μείωση των εκπομπών, αλλά από την αγκαλιά της βιομηχανίας, της ενέργειας και της προόδου.

Το άρθρο του BioScience είναι κάτι περισσότερο από μια ρητορική κατά της ανθρώπινης προόδου, απορρίπτοντας τις ίδιες τις καινοτομίες που επέτρεψαν σε δισεκατομμύρια ανθρώπους να απαλλαγούν από τη φτώχεια. Είναι προπαγάνδα που απευθύνεται σε ένα κοινό που έχει την πολυτέλεια να ανησυχεί για μελλοντικά υποθετικά σενάρια, επειδή έχει ήδη καρπωθεί τα οφέλη της εκβιομηχάνισης. Για τα 7 δισεκατομμύρια ανθρώπους που δεν ζουν στην προνομιούχα Δύση, η πραγματική έκτακτη ανάγκη δεν είναι η κλιματική αλλαγή… είναι ο πόλεμος για προσιτή ενέργεια.

Source: https://ourworldindata.org/the-future-is-vast

Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο Irrational Fear, τη σελίδα substack του Matthew Wielicki. Εγγραφείτε στη σελίδα του Substack για να διαβάσετε περισσότερα άρθρα από αυτόν.

συγγραφέας